Carloforte is een klein dorp op het eiland San Pietro, een van de eilanden van de Sulcis-archipel. Carloforte heeft door zijn afgelegen ligging zijn authentieke karakter weten te behouden en staat op de “I Borghi Piú Belli d’Italia”.
Nu wonen er ongeveer zesduizend mensen in Carloforte. Dit staat ongeveer gelijk aan alle inwoners van het eiland San Pietro, aangezien er geen andere dorpen op het eiland te vinden zijn. De inwoners van Carloforte komen oorspronkelijk uit Genua, die via een omzwerving op het eiland terechtkwamen. Tussendoor leefden ze op het eiland Fort Tabarka, voor de kust van Tunesië. Door overbevolking en oorlog moesten ze dit eiland verlaten en vestigden zich in Carloforte op San Pietro en in Sant’Antioco en Calasetta op het eiland Sant’Antioco. Het dialect van Carloforte is een mengeling van Italiaans, Tunesisch en Frans. Dit dialect wordt het Tabarchino genoemd.
Carloforte is vernoemd naar Carlo Emanuele de Tweede, de koning van Sardinië, toen het stadje gesticht werd in de zeventiende eeuw. Net als veel andere plaatsen op Sardinië kenmerkt Carloforte zich door de prachtig gekleurde huizen. De pastelkleuren van het Carloforte zijn het eerste van opvalt, als je met de veerboot aankomt. Eenmaal aangekomen in de haven, kun je verdwalen in de smalle straatjes van het dorp. Bij ieder hoek heb je weer een prachtig nieuw inkijkje. De gekleurde huizen en de balkons zorgen voor een gezellige sfeer in het dorp.
Net als Calasetta heeft Carloforte een dambordpatroon, waardoor het centrum van het dorp een typische uitstraling heeft. Net buiten het kleine centrum, worden de straatjes bochtiger en kom je trappen, tunnels en poorten tegen.
Belangrijkste bezienswaardigheden in Carloforte zijn de Chiesa Parrocchiale di San Carlo Borromeo, het Museo Civico Casa del Duca, het Monumento a Carlo Emanuele III en de Mura di cinta. Deze zijn allemaal te vinden op loopafstand van de veerhaven van Carloforte.
Tijdens ons bezoek aan Carloforte, huurden we e-bikes om de rest van het eiland te verkennen. We fietsen naar Tonnare, een oude tonijnfabriek in het noordelijke deel van het eiland. Staken het eilan over om het uitzicht te bekijken bij Capo Sandalo en fietsen langs de stranden in het zuidelijke deel van het eiland. Bij de oude zoutwinninggebieden iets ten zuiden van de stad zagen we een groep flamingo’s. Terug in Carloforte hebben we heerlijk gegeten bij La Bottega Dell’Isola.
